łącznik | |||||
Pełne imię i nazwisko |
Philip Francis Rizzuto | ||||
---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Scooter | ||||
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1917 | ||||
Data i miejsce śmierci |
13 sierpnia 2007 | ||||
Odbijał |
prawą | ||||
Rzucał |
prawą | ||||
Debiut |
14 kwietnia 1941 | ||||
Ostatni występ |
16 sierpnia 1956 | ||||
Statystyki | |||||
Średnia uderzeń |
0,273 | ||||
Uderzenia |
1588 | ||||
RBI |
563 | ||||
Kariera klubowa | |||||
| |||||
Baseball Hall of Fame | |||||
Rok wprowadzenia |
1994 | ||||
Metoda elekcji |
Veterans Committee |
Philip Francis Rizzuto (ur. 25 września 1917, zm. 13 sierpnia 2007) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łącznika przez 13 sezonów w New York Yankees.
Rizutto podpisał kontrakt jako wolny agent z Yankees w 1937 roku i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu między innymi w Kansas City Blues[1]. W Major League Baseball zadebiutował 14 kwietnia 1941 w meczu przeciwko Washington Senators[2][3]. Rok później po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[2]. Podczas II wojny światowej służył w U.S. Navy[4].
Jako zawodnik Yankees siedmiokrotnie zwyciężał w World Series (w tym pięć razy z rzędu), w 1950 został wybrany MVP American League, zaś rok później najbardziej wartościowym zawodnikiem finałów[5][6][7]. Karierę zakończył w 1956 roku[2]. W późniejszym okresie był między innymi sprawozdawcą z meczów Yankees[5]. W 1994 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[8]. Zmarł 13 sierpnia 2007 w wieku 89 lat[5].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
MVP American League | 1950 | [6] |
5× All-Star | 1942, 1950, 1951, 1952, 1953 | [2] |
7× zwycięzca w World Series | 1941, 1947, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953 | [5] |
Babe Ruth Award | 1951 | [7] |
Baseball Hall of Fame | od 1994 | [8] |
# 10 zastrzeżony przez Yankees | 1985 | [9] |